Tęsknota
Promyk pieści lekko buzie
ciepłem znów otula czulej
budzi w sercu dawną wróżkę
która czeka pośród dróżek.
Więc przenoszę w świat daleki
gdzie marzenia się spełniają
tańczą serca wśród płomieni
na przejrzystych kwiatach raju.
Stoję w ciszę zapatrzony
w myślach słowa w wiersz układam
potem biegnę rozmarzony
gdzie śpi piękno z opowiadań.
Pióro skreśla myśl ulotną
aby w nicość nie spłynęła
by nie stracić cennych wizji
ale wpisać we wspomnienia.
Komentarze (23)
tragiczna tratatanka
Wiersz pelen tesknoty,,marzen i wspomnien,,,delikatny
jak skrzydla motyla
pozdrawiam z daleka.
Wierszyk lekki w odbiorze . Pozdrowionka
Sorry ale jak dla mnie masło maślane... rymy jak u
małego dziecka, nie zawsze rymy na siłę dają pożądany
efekt!!!!
bo one są marzeniem największym i czas tego nie zmieni
Piękna tęsknota Pozdrawiam
Z tęsknoty powstają ładne wiersze...
Notuj do skutku. W ostatniej zworotce chyba powinno
byc kogo? czego? cennych wizji. Czasami tak bywa z ta
odmiana, gdy mamy duzo do powiedzenia. Ladnie.
Bardzo pogodny wiersz:) też tak jak Ty uciekam w świat
marzeń.