to nic
to nic że odchodzi wczoraj
zagubione w niemożności bytu
że naprzeciw stanęła pokora
wyczekując kolejnego świtu
to nic że wyblakły gwiazdy
przyćmione czasu granatem
że odcinek ścieżki nie każdy
współgra w harmonii ze światem
to nic że słońce zmartwione
zziębnięte promyki przesyła
że niebo w nadziei ukłonie
nieśmiało swą twarz pochyla
to nic że umierają marzenia
pogrzebane w popiele smutku
że melodia słów do znudzenia
zamilknie w dawnym ogródku
Komentarze (11)
To nic !!!.....bo kiedyś odrodzimy się na nowo))
piękne i wrażliwe dzieło prawdziwej artystki...
cudowne pozdrawiam
Kolejny wspaniały wiersz dziś czytam.
Nasze istnienie to kolejny dzień pokory.
Witaj - to nic, ale w pamięci pozostanie smutek -
ładny dobrze zrymowany i ciekawy wiersz...powodzenia
Bo wszystko nic, ważne by żyć! Pozdrawiam!
Bardzo ładny wiersz przepełniony
melancholią...Pozdrawiam serdecznie...
to nic ze odchodzi wczoraj bo i tak pozostanie w
naszej pamięci tak jak marzenia i sny
Witaj...porusza wrażliwością uczuć,pozdrawiam miło+++
to nic? absolutnie tego nie wolno lekceważyć, a tym
bardziej się na to godzić
Ciekawy aczkolwiek smutek bije z niego na kilometr:)
Pozdrawiam z wesołości nutką:)))
To nic, że przyszła pora na ciszę. Ładnie piszesz.