Twarze ludzi z pożółkłych...
Biorę w ręce wspomnienia
zapisane w pożółkłych fotografiach.
Bo kiedy Was zabraknie
Tylko one mi pozostaną.
Znam dziewczynę ze zdjęcia.
Umiem opowiedzieć jej historię.
Znam te zapomniane miejsca,
do których klucz jest w naszych rękach.
Miejsca się nie zmieniły-
to my się zmieniliśmy.
Wspomnienia się nie zmienią-
tylko czas potrafi je zatrzeć.
Wielu rzeczy żałuję
ale jedno chcę pamiętać:
Twarze ludzi z pożółkłych fotografii.
Komentarze (4)
Też często wracam do starych fotografii.Podoba mi się
wiersz i jego klimat.+
Gdy stare fotografie są na słonecznym blacie szybciej
żółkną . Pozdrawiam
Dobrze jest móc powrócić w przeszłość. Sprawić aby
przez chwilę twarze ludzi bliskich zagościły obok
naszych...Choćby tylko wspomnieniami. Pozdrawiam.
Pięknie mieć wspomnienia, wykrzesać z nich wiersz -
nie każdy potrafi.