T a n c e r k a

Rozmarzony i niebanalny ten taniec:)
Pozdrawiam serdecznie:)

Ładne, niebanalne metafory:))

Rozmarzony ,pozdrawiam

Piękny ten taniec! Pozdrawiam!

Piękna sceneria i tańcząca w roztańczeniu. Śliczny,
także lubię tańczyć, choć nie bardzo umiem, ale tak po
swojemu w takt muzyki serca. Dziękuję Ci Grażynko, za
miłe słowa u mnie i że Jesteś. Bardzo serdecznie Cię
pozdrawiam i życzę miłego wieczoru

Roztańczona i rozmarzona tancerka, widzę jak tańczy
ten uśmiech słońca :). Pozdrawiam serdecznie

Grażynko pomyliłam tytuły."Listopadowa".Pozdrawiam
Ciepło.

aż westchnęłam... dla mnie wiersz niesamowity,
poczułam te skrzydła, ten taniec w samym środku
serca...

Uff! ulżyło mi,dobrze,że autorka wyjaśniła co do tego
"Jeziora". Ale i tak pozostaje ten łabędź, co ma
motyle skrzydełka. I dlaczego autorka ten wierszyk
nazywa poezją zawierającą przenośnie poetyckie?

labedz o motylich skrzydlach ...?Poza tym wiersz
bardzo sugestywny, zaczarowal mnie ...

Xymena, no co ty? To nie jest żadne jezioro łabędzie,
tylko tancerka tańczy białego łabędzia. Wiersz ten
zawiera przenośnie poetyckie, bo poezja powinna być
też metafizyczna, czyli oderwana od rzeczywistości.

To zapewne z "Jeziora łabędziego", tylko że tam łabędź
nie ma motylich skrzydeł, ale łabędzie skrzydła. No i
one nie łopotają raczej.Ani nie łopoczą.

Z łabędziem w tle - fajny wiersz. Pozdrawiam

Wierszyk jak ten łabędź o motylich skrzydłach, które
łopotały. Czyli równie sensowny.

"rzeźbiła pragnienie,
dotykała każdego dźwięku"-bardzo ładne.Pozdrawiam!