Udręka
Leżę
potłuczona na drobne kawałki
odbijając w sobie twoją twarz
(bo to ty mnie ożywiłeś)
Nie wiedziałam
że skazałeś mnie na małżeństwo ze
śmiercią
która odebrała mi sny
(teraz moje łzy stały się prochem)
Nie mną mnie
zniknęłam z twej pamięci niczym okruch
wróciłam na cmentarz książek
(zniknęłam?)
autor
Bleeding_Rose
Dodano: 2007-01-16 12:14:07
Ten wiersz przeczytano 379 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.