Uniesiona dusza
Gdy już nie ma dla mnie jutra
gdy już zegar się zatrzyma
zerwę z drzewa liść ostatni
który Pan Bóg dla mnie trzymał
Niech już spocznie moje serce
kamieniami słów zbolałe
a modlitwa niech uciszy
jego bicie z ran powstałe
Niech ma dusza tam uleci
gdzie na nowo kwitną dzewa
niech uniosą ją Anioły
tam gdzie piekny błękit nieba
Były kiedyś takie chwile...wtedy powstał ten wiersz...
Komentarze (11)
cieplo bije z puenty wiersza jedna serce ciagle zyje -
to dobrze - piekny wiersz pozdrawiam
smutny ale jednocześnie bardzo przepełniony wiarą
wiersz, że Tam będzie lepiej
Piękna zaduma, piękna nadzieja i wieczność - czego
chcieć więcej
Kazdy ma takie chwile ale nie kazdy napisze taki
wiersz..pozdrawiam
przenika ogrom smutku, popraw w trzeciej
zwrotce-powastałe na powstałe
Każdy czasem myśli o takiej chwili, która nieuchronnie
nastąpi... Bardzo dobry wiersz.
Czy wzniosłość uniesionej w niebo duszy kogoś wzruszy?
Obraz śmierci tu na dole nie jest górnolotnie jednaki
- tylko smród i robaki.
smutny ale niadzieją pisany na to co będzie po....
piękne słowa :))) super...
Smutny ale jakże piękny wiersz o chwilach zwątpienia
dotyczy każdegi z nas.
Może i smutny klimat,ale przecież pełen nadziei na
życie wieczne:) Bardzo ładny wiersz,tylko wdwóch
pierwszych wersetach coś z czasami chyba nie tak -
myslę,że lepiej zabrzmiałoby w czasie przyszłym:"Gdy
nie będzie dla mnie jutra
gdy już zegar się zatrzyma" ,ale to pewnie chochlika
sprawka.Pozdrawiam ciepło.
Każdy ma w życiu takie chwile.