Usmiech i motyle
uśmiech ma kolor fiołków w ogrodzie
pachnie jaśminem kwieciem bielutkim
winem czerwonym słodko powiewa
bogaci serce szczęściem smakuje
uśmiech kolorem motyli w łące
złotym skrzydełkiem tam malowany
razem unoszą się ponad światem
w zachwycie bielutkiej melancholii
motyle z uśmiechem tańczą wirem
radością sypią na świata strony
nie sięgniesz myślami i oddechem
bo razem w niebie już mieszkają
uśmiech w perełce morskiej zaklęty
sięga głębin oceanów dali
szczęście marynarzom mórz przyrzeka
we wspomnieniu długo pozostaje
uśmiech na ustach księżyca pełni
tuli na dobranoc śnieżnym puchem
z milionami migocących pereł
na bezkresnym granatowym niebie
uśmiech i motyle zawsze razem
w przyjaźni żyją na tym świecie
umilają ludziom życie marzeń
do miłości szczerej zachęcają
Tesss Perth,4.4.2oo8r.
Komentarze (4)
Dzieci zachwycają się motylami, bo tak lekkie i
delikatne, uśmiechnięta twarz dla nich to przyjaciel i
klucz do bramy zabaw
Usmiech i motyle zawsze w przyjazni zyja.To
prawda.Piekny,usmiechniety wiersz.
Usmiechów w zyciu nigdy za wiele.Ale w zestawieniu z
motylami , pewnie będą bardziej miłe i
przyjemne.Ciekawie poprowadzona fantazja słowami,
pomarzyć czasami tak własnie trzeba.To chwile które
przenoszą w swiat ułudyi marzeń.
Gdziekolwiek uśmiech się znajdzie odrazu cieplej i
radośniej, a motyle leciutkie jak promyk słonka
.....dopełniają czary szczęścia.