UTRACONY ZAPACH

TWE WŁOSY W DZIKIEJ ROZKOSZY
DELIKATNOŚĆ KROPEL MGIEŁKI
CZERWONO CZARNE SKRZYDEŁKA
TO ODROBINA PO PALCU SPŁYWA
MURAWA A ZA NIĄ TRZY ŻURAWIE
ŚWIAT MAŁEGO PRZEDSZKOLAKA
GDZIE ROZCHODZI I ZAMYKA
W FIOLETOWO CZERWONYM SKRZYDLE
ZIELEŃ PRZYKRYWA KORPUSEM
SKRZYDŁO BŁĘKITEM ROZWIEWA
GOŁĘBIA PIÓR I WIELKA KRATA
ODLECIAŁ BIAŁY GŁOS W SZARYM TLE
W KORPUSIE PIERZASTYM SKRĘCAJĄC LEWO PRAWO
LABIRYNT TWARZY NIKOMU NIEZNANYCH
GDY KTOŚ DOTYKA CIEKAWOŚĆ FORM PRZENIKA
ZGŁĘBIAJĄC NOWE OTOCZENIA
WYSUWAJĄC I WOŁAJĄC
PRZEZROCZYSTE I CZYSTE
JAK SZKLANKI OBRAZ NIE ŚWIETLISTE
ODBLASKIEM PROMIENI ROZBITE
MÓGŁBYM PISAĆ DO KOŃCA ŚWIATA
O PRZYJAŹNI ZE WSCHODEM I ZACHODEM
CHCE ZOBACZYĆ POLA LAS
I WICHROWI SPOJRZEĆ W TWARZ
SŁOŃCA WARKOCZEM OPLATANA
ENERGII ŻYCIA NIE DOŚCIGNIONA
W BIAŁEJ POŚWIACIE WIECZORA ODMIENIONA
DOTYKIEM ROZPIESZCZAJĄCA
A ŚMIECHEM MNIE POCIESZAJĄCA

autor

Paweł Tuszyński

Dodano: 2005-09-30 15:39:18

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie