wbrew luminescencji

:)

B.M.- Bardzo dziękuję :)

Znurzeniu miało być. :(

Piękny wiersz. Po szarości, zanurzeniu przychodzi
lepszy dzień... Pozdrawiam

Widzę turpizm w obrazie, który nam malujesz Eleno,
podobnie może być z życiem ludzkim. Na codzień szare i
monotonne, bez highlightów. Lecz okraszone od czasu do
czasu „promieniami słońca”.
Ślę moc serdeczności i zapraszam do mnie. :)

oj tam chacharku, to dlaczego masz Słoneczko w
awatarze? Ludzie powinni szukać słońca i radości a nie
grzebać w smutkach i depresjach, bo z tego nic dobrego
dla nikogo.
Zapisujesz się na spotkanie z nami w maju?
Pozdrawiam :)

szaro buro i ponuro. ale w tym jest urok :)

cii_sza, przemyślę, ale w tej wersji mi się podoba. Co
do "łzy", było tak na początku, ale zmienia sens,
ponieważ 'w kropli łzy roziskrzył', można zrozumieć,
że w jednej kropli wiele łez, a mój zapis miał mówić,
że w jednej ostatniej kropli( w kim, w czym, czyli w
łzie) łzie roziskrzył. Może jest za dużo "i", ale te
przecinki mają tam być. Dziękuję za ocenę i pozdrawiam
:)

z przyjemnością przeczytałam.....

choć szarym ziarnkiem zgrzyta mi w zębach wykład Pani
Profesor cii-szy... tu mądrość aż krzyczy w tej
cii-szy....


pozdrawiam

mimo, ze szarość, to bardzo ograny i powtarzalny
element w wierszach, to ten wiersz mi się podoba.
Mam nadzieję, ze się nie obrazisz na mój punkt
widzenia. Usunęłabym jedną szarość, kilka spójników i
trzeba koniecznie poprawić słowo "łza" plus
interpunkcja.


Szare domy, szarzy ludzie i ulica.
Tam chandra z depresją, w kałuży usiadły.
Wiatr ciąga papiery po szarych alejach -
nawet niebo, szare, serdeczne łzy leje.

Wokół turpizm z marnością. Znikąd nadziei...
Na ciepłe kakao, bajki o snach.

Słońca promień się przebił,
w kropli łzy roziskrzył,

rozświetlając mroki,
milionami barw.

Pozdrawiam:)

Niby wszystko ma błyszczeć, bo kolorów mamy tak wiele,
a szarość wszędobylska przesłania codzienność...
pozdrawiam serdecznie

Dziękuję moim gościom i dobranoc :)

zawsze jest nadzieja,,,pozdrawiam serdecznie

a da się rozświetlić jakoś co się zdarza

Piękny wiersz.Jednak promyk się przebił i dotarł do
miłego miejsca, gdzie go oczekiwano..Pozdrawiam
Elenko.