We dwoje
Załamuje się
słoneczny promień
o pozorną pustkę
przepaść
niknie
w niewidzialnym
a obecnym
podążającym
w harmonii cieni
ramię w ramię
-33-
autor
Kri
Dodano: 2023-04-23 15:49:22
Ten wiersz przeczytano 914 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Uczucie harmonii i współistnienia dwóch osób, które
mimo pozornej pustki i załamania doświadczają
obecności siebie nawzajem w harmonii i solidarności,
co ukazują ramiona ułożone ramię w ramię.
(+)
Ramie w ramie
Slicznosci
:)
....
tam odnajdujemy ciszę
raj
...
Pozdrawiam serdecznie, +. Miłego popołudnia
Krótka i zwięzła melancholia, a tyle treści w sobie
kryje.
Piękna melancholia.
Dobrze, gdy między ludźmi jest harmonia, gdy idą w tę
samą stronę i tą samą drogą,
bardzo dobra poetycko podana, życiowa refleksja.
Pozdrawiam serdecznie :)
Coraz postępujące zaangażowanie dwojga w utrzymanie
związku, ba - rozpalenie ognii pożądania (może na
nowo, może to nowe emocje). A może się mylę.... Dobry,
metaforyczny wiersz. Pozdrawiam Cię serdecznie.
Wieesz, zachwyca swoją, lirycznością i refleksją.
Pozdrawiam, Kri.:)
Piękny wiersz!
Przemawia do mnie bardzo melancholia płynąca z wersów.
Serdecznie Cię pozdrawiam
Kri, ważne żeby iść we dwoje...czy łatwiej, różnie
bywa. Serdeczności wiosenne :)
Powiało smuteczkiem:(
Ślę serdeczności:)
We dwoje zawsze lepiej nie to samo co w
pojedynkę...miłego dnia.
Wiersz jest daleki od mojej stylistyki Zapewne brak mi
wyobraźni niemniej jednak plusa zostawiam zauroczony
grą słów i skojarzeń. Pozdrawiam z uśmiechem:)))
To załamanie- smutkiem tchnie
Dziękuję miłym Gościom za pochylenie się nad wersami,
komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)