Wieczną mając ochotę do życia

Szept ust i myśli niecodzienne, wspomnienie,
jak gwiazda odbita z niebios świeci data odejścia
A to było zaledwie wczoraj, płynie poety nabożna pieśń,
my żywi dalej idziemy duktem poważni
stąpamy bezszelestnie

Słodko jest być karmionym przez piękno tego świata
W łańcuszku z innymi być, wieczną mając ochotę do życia
napotykając na swoją bezradność by iść, iść nie zatrzymując się
w pół drogi

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2021-09-08 Dodano: 2021-09-08 07:43:44

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie