***

nowe sensy układam
zza przymrużonych okiennic
rozdymuje oddech wiatru
łzawość smutną
malinowe całusy jak motylki
wfrywają w listowie wspomnień
spokojnie i słodko
kręcę sobie krótką
projekcję błogosławieństw
otaczam je konturem blasku
wyławiając z dna płaczu
westchniejące żale
potem tylko strzepuję kropelki z dłoni
i już jestem jak
tancereczka z parasolką
odświeżona...wolna... na wskroś radosna
za którą los upiorny nie nadąża

autor

Katarzyn(k)a

Dodano: 2011-09-15 18:45:39

Ten wiersz przeczytano 358 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie