wspinaczka na babel
Kolejny tekst dla autyzmu i nie tylko...
chodź poprowadzę cię za rękę
w miejsca w których nikt nie powie
że świat dzieli się na
butami przeczeszemy źdźbła
zostawimy ślady
twoje z akcentem na palce
wspinasz się po najtrudniejsze
odpowiedzi
na najprostsze pytanie
dlaczego
nie rozumiecie mnie
kiedy czytelnie wam tłumaczę
śmiechem i łzami
autor
grusz-ela
Dodano: 2018-07-07 07:10:38
Ten wiersz przeczytano 887 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Piękny wiersz, daje do myślenia, pozdrawiam :)
Dziękuje :)
Pięknie;)pozdrawiam cieplutko;)
Pozdrawiam wzajemnie, Karacie.
Dziękuję :)
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
D.A. serdecznie Ci dziękuję i miło, że zajrzałaś :)
Pozdrowienia :)
Pokazujesz świat.
Poetycko, pięknie, poruszająco.
Pozdrawiam.
Jak zwykle dobrze, czy xle Ewo? ;)
Arku, póki co nikt nie wie... Też bym chciała.
Pozdrawiam Was. :)
Jak zwykle Eluś :)
subtelny i wzruszający wiersz. gdybym był demiurgiem
chciałbym zmienić ich świat na lepszy, ale czy
wiedziałbym jak?
Dziękuję, Norbercie.
Pozdrowienia :)
Cała nasza mądrość, na tym winna polegać,
by rozumieć drugiego człowieka...
Mądry, fajny wiersz.
Pozdrawiam i głos jak zwykle zostawiam.
Miłego wieczoru :)
Dziękuję Wam za czytania i refleksje.
Pozdrawiam
"który"*
Zaduma nad brakiem zrozumienia dla innych, które msz
bierze się z naszego egoizmu (najogólniej). Miłej
soboty:)