Wspomnienia księżycową porą

dla niej...

Miniony czas przyspieszał mgląc piękne retrospekcje...
bronię się przed ich widmem rozpaczliwie
wystarczy łez, dość uczuć, nie czas na refleksje !
boję się, że znów wyciągnę ręce tak spragnione i chciwe...
po własność nie moją, lecz tak dobrze znaną
która w delikatnych palcach odcisnęła już blizny !
która w sercu ropiejąca zdaje się być raną !
jeden dotyk by odrodzić uczucie, wrócić do rozkosz ojczyzny...
W Tobie tych wspomnień czar, raj, cud, świat cały
odrzucam go!
wyrzekam się!
boję ...
bo kocham - nie jestem doskonały...

bo kocha się pomimo a nie za...

autor

ConsP

Napisany: 2006-10-25 Dodano: 2006-10-26 22:35:31

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie