Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Żądza

Czyni mnie zniewolonym
na wieki potępionym
zamyka umysł,serce i wiare
robi z własnego ciała ofiare
przez nią przełamuje granice
wcale się tym nie szczyce
pcha do postępów sercu przeciwnych
dokonuje wyborów dziwnych
niszczy Boga w mojej duszy
trafia do mnie z piekielnej kuszy
moja przegrana jest blisko
gdy płonie we mnie wszystko
jestem już u kresu sił
sprawi,że rozpadnę się w pył
do piekła przez nią się zbliżam
tym uczuciem Bogu ubliżam
walka mnie wyczerpuje,
a diabeł ciągle coś knuje
czemu więc Ona ciągle mi towarzyszy
czy ktoś mnie słyszy
zdejmie tę klątwę z mojego ciała
czasem nie jest dobre to co natura dała
wyzwala we mnie zwierze
zmówcie za mą duszę pacierze
bo jeśli nie wytrzymam
diabłu komitywy dotrzymam

autor

Romantyk14

Dodano: 2007-06-30 00:07:09
Ten wiersz przeczytano 598 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Ciało
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

mirel mirel

Ciekawie przedstawione w tym wierszu spętanie ciała i
duszy przez żądzę. Dobitnie wskazane jest cierpienie
człowieka zmagającego się z własnymi słabościami,
szukającego rozpaczliwie ratunku...u Boga i w
modlitwie...Odwieczna walka dobra ze złem.Tak naprawdę
zwierzę tkwi w naszej naturze... Interesujący
wiesz.Czemu ma tak mało głosów?

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »