Zagubiony...

Zmysłem wyobraźni , duszy oczami,
Słodki Twój smak wciąż czuję,
Zmieniony człowiek, zalany łzami,
Szeptu radości tak nasłuchuje... .

Słuch już zawodzi, wietrzyska łkanie,
Deszczowych tętent kropli,
Odebrać może za Twe powitanie,
Za dźwięk ugiętych Twą nogą stopni.

Upadłe kartki na ramionach czuje,
Przeciągiem z półek zmiecione,
Za dotyk Twych dłoni ,on poczytuje,
Zapadłe oczy obraca w tą stronę.

W chorym umyśle, postać zrodzona,
Na plecach zmęczonych dłonie opiera,
Cudownie pieści zapadłe ramiona,
Szał ,udręczenie powoli zamiera... .

.............w bezmiarze myśli...............

Wygrzebałem to ze swoich śmieci, czasem czuję się jak autor tekstów piosenek pop wciaz wszystko na jedno kopyto ;)

autor

Idar

Dodano: 2005-04-07 00:13:31

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie