Zakłócenie uczuć wyższych
Chwilowym niedomaganiem
życia ułomności
stracilam mój Panie
sens do miłości
Niepokornym myśleniem
zagubienia scieżek
upadłam spojrzeniem
w swojej wierze
Przytłoczona ciężarem
niespełnionej miłosci
ponosiłam karę
zakłóceń wartości
Targana niepokojem
rozrywałam nić
pragnąc w Twoje
ramiona się skryć
Chwilowym niedomaganiom
postawiłam poprzeczkę
bo bez Ciebie Panie
niczyim jestem dzieckiem
autor
suzzi
Dodano: 2007-04-24 15:37:29
Ten wiersz przeczytano 464 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.