Zakurzony pejzaż

Nad brzegiem strumyka, tuż za leszczynami,
wisiał ponad nurtem mosteczek zmurszały.
Wygięty do góry, z dwiema poręczami -
starymi deskami połatany cały.

Zbiegały się przy nim ścieżki pokręcone,
co się w wywijasach po polach gubiły.
Przez rzepak złocisty i głogi czerwone,
do karczmy pod strzechą wędrowców wodziły.

Ta kusi swym cieniem i dymem z komina,
wędzonka ssie zmysły stertą mięs gorących.
Ganek doń zaprasza dwoma kolumnami,
i girlandą kwiatów z okien zwisających.

Zgięty Żyd od progu niziutko się kłania,
z brodą i pejsami rudego cadyka.
Z zaplecza się skrzypek w jarmułce wyłania -
i płynie spod smyczka koszerna muzyka.

Na bufecie stoi stos naczyń glinianych,
u powały tańczą czosnkowe warkocze.
Rząd kotłów miedzianych, wypolerowanych,
w blasku świec woskowych wesoło migocze.

A przy karczmie stała szopa gontem kryta,
na której wierzejach chomąta wisiały.
Przy niej uwiązane do podpór koryta,
dwa kulawe konie bez podków dreptały.

O! Dziobaty Cygan w fartuchu skórzanym,
podkowy na miarę z płaskownika kuje.
Jednostajnym rytmem, troszeczkę zmachany,
kowalską melodię w kuźni wystukuje.

Ta karczma i kuźnia i mostek zmurszały,
widokiem jest dzisiaj już niespotykanym.
Po nich tylko został niepozorny, mały,
spaprany przez muchy obrazek ze ściany.

autor

Stumpy

Napisany: 2018-03-28 Dodano: 2018-03-28 10:06:40

Ten wiersz przeczytano 944 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie