Zapatrzona w dal
stęsknione spojrzenie
usta spragnione
twojego szeptu czułość
popękane zmrożone szkło
biała brzoza
z tęsknoty
zwija swoją korę
tak wciąż pragnę
być twoją
och miłości
okryć się oddechem
w bezruchu
zostać na wieki całe
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2015-01-20 18:58:22
Ten wiersz przeczytano 1482 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
jak ładnie marzysz....a ta brzoza co z tęsknoty zwija
korę - mam na działce chłopa zrobionego z brzozy
(naturalnych rozmiarów)i też mu się tak kora zwija z
rąk i nóg - czyżby też tęsknił?
tyle pięknej czułości, rozmarzyłam się, miłego
popołudnia
Też bardzo pragnę, żeby ktoś był przy mnie. Ładnie to
ułożyłaś :)Uwierz że wiem, co tu jest napisane !!!!
Pozdrawiam serdecznie.
wszystko przed tobą
Tęsknota za najpiękniejszym uczuciem na ziemi, a jest
nią miłość. Pozdrawiam :):)
:):):) Życzę dobrego dnia.
Peelka zapatrzona w dal, ale też w pragnienie miłości.
Och ta miłość
Piękny wiersz...przeczytałam z wielką przyjemnością i
daję głosik... pozdrawiam serdecznie i dziękuje za
milutki komentarzyk u mnie
Sabinko jakie cudowne porównania tęsknoty do
zmrożonego szkła do kory brzozowej ,tak tęsknota chyba
tak wygląda ja też tęsknie za moim mężem tak
chciałabym też okryć się jego oddechem i poczuć się
bezpieczna.
Bardzo podoba mi się twój wiersz.
Pozdrawiam gorąco:)
Nigdy nie jest się biednym, jak się ma kogo kochać.
Piękny wiersz. pozdrawiam.
Niech przyjdzie spokojna, wyważona, z postanowieniem,
ze do końca...
Pozdrawiam Cię i dziękuję :)
pięknie o miłości takiej której każdy pragnie
prawdziwej szczerej i trwałej :-)
pozdrawiam :-)
Zostać na wieki wtulona w Twe ramiona
ładnie SAbinko:)
Ładnie ujęłaś tą miłość:) Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)