Zaślubiny...

Pièkny wiersz! To jest odwieczne moje pytanie… Czy
lepiej bym znała swojà przyszłość czy też nie? Czy
oddałabym oko za możliwość zobaczenia co bèdzie dalej?
Kiedyś bardzo chciałam wiedzieć przyszłość, gdyż bałam
siè, czy dam radè… teraz wiem, że jest pòł na pòł…
jest przeznaczenie, ale w tym samym czasie ten ktoś
kto nam je zgotował, dał nam wolnà wolè i intuicjè
(taki głos wewnètrzny), ktòry ciàgle do nas mòwi. I od
nas zależy co bèdzie dalej. Sztuka polega na tym, żeby
ziścił siè plan musimy iść za tym głosem, gdyż
wszystkie decyzje jakie wcześniej zrobiliśmy sprawiły,
że jesteśmy to i teraz! Były niezbèdne by wypełniło
siè przeznaczenie. Także nie ma co płakać, gdyż to był
tylko nastèpny stopień do osiàgniècia tego co naprawdè
było dla nas. Ps. Jeżeli coś uwiera, to zmagamy siè z
tym jakiś czas i pròbujemy jakoś to wytrzymać, poprzez
małe poczynania…Aż przychodzi moment, w ktòrym
zciàgamy z ulgà tà rzecz z siebie myślàc…” dlaczego
mnie wcześniej nie przyszło to do głowy!?” Cudowna
jest też, ta ostatnia zwrotka o skrzydłach, że skok z
wysokości ich raczej nie rozwinie….ale pièkna jest
refleksha, że delikatność i dobroć anioła jest to w
stanie uczynić. Pozdrawiam bardzo serdecznie:)

Robert, dla miłości nie warto umierać, na pewno jednak
warto mieć nadzieję.

Skrzydła odrosną i uniosą ku spełnieniu.

Serdeczności.

Myślę że każdy z nas ma takie sytuacje ale Ty
opisałaś to świetnie.

Witaj Robercie.
Ciekawa refleksja, nieudana próba.
Za miłość nie warto umierać.
Pozdrawiam.
;)

Rozbudzający wyobraźnię przekaz.
Czytając owy wiersz oddaję się refleksji dotyczącej
kwestii naszego życia i mających na nie wpływ
postanowień.
Pozdrawiam
Marek

Zatrzymałeś...też miewam takie sny, rzadko ale jednak
się zdarzają...mam nadzieję, że nie są to sny
prorocze... pozdrawiam Robercik :)

Trzeba mieć wiarę i nadzieję w swoje czyny, a skrzydła
odrosną. Pozdrawiam serdecznie:)

Są takie dni, a też tak miałem, jak przyśnił mi się
koniec świata, który został spalony. Obudziłem się
mokry. Wiersz za to bardzo udany. Pozdrawiam

W takiej sytuacji dobrze jest zająć czymś pozytywnym
myśli,a skrzydła same się podniosą...bo od myśli się
zaczyna...pozdrawiam serdecznie.

Piękny wiersz Robert.
Ale bardzo smutny, o braku nadziei.
I chciałabym prosić, żebyś ją miał.

Witaj Robercie.:)
Niesamowity przekaz wiersza, ogrom pesymizmu, który
przytłacza Peela skrzydła, dobrze, ze Anioł ozdrowił
sytuację.

Refleksyjny, dobry wiersz.

Pozdrawiam serdecznie.;)

Świetny, refleksyjny wiersz.

Pozdrawiam serdecznie :)

Jak zawsze pięknie...podoba się:) Pozdrawiam.

WoW! ;) Pozdrawiam i głos zostawiam ;)