Zdjęcia z Teleskopu Jamesa Webba
Boję się Greków, kiedy niosą dary,
kaskad kolorów z Teleskopu Webba.
Syrenim pieśniom lepiej nie dać wiary,
słowa poetów często sprawdzać trzeba.
Co na powierzchni, rzadko bywa w głębi,
a co wygodne, nie wygląda modnie.
Kukułka śpiewa nim zacznie swe lęgi,
piękno natury przykrywa jej zbrodnie.
W twarzy Wszechświata smutek nie
zagości,
gdy łza człowiecza z łoskotem upadnie.
Nie pojedziemy ku kwazarom w gości,
na nasze smutki gwiazdy milczą zgrabnie.
Daremnie wdzięczy się myśl do Kosmosu
(uśmiech wytęża jak panna na balu),
nie spotkasz brata w leptonów potoku,
ani kochanki wśród mgławic woalu.
Komentarze (7)
Mój pesymizm poznawczy wobec Wszechświata dotyczy nie
samej wiedzy kosmologicznej, bo ta z pewnością dalej
się rozwinie ale możliwości zgłębienia sensu istnienia
tego zadziwiającego bytu, jakim jest Wszechświat.
Oryginalnie i (niestety) pesymistycznie.
Spokojnych, zdrowych Świąt Bożego Narodzenia.
Niech Nowy Rok przyniesie tylko słoneczne dni i spełni
Twoje oczekiwania.
Smutne refleksje na koniec roku, ale czy tylko w tym
temacie? Zdrowych i spokojnych światecznych dni.
Dzięki za komentarze. To wiersz o braku wzajemności w
naszych stosunkach z Kosmosem. Owszem Ziemia to też
Kosmos, ale ale wiersz mówi o przeciwstawieniu Kosmosu
i naszej świadomości. Pozdrawiam.
sama podziwiam zdjęcia galaktyk, ale nie zapominajmy,
że Ziemia to też kosmos.
Jako astronom mówię brawo.
W zgrabnej formie pesymistyczna wizja tego, co nas
czeka w życiu po życiu.
Tak odebrałam. Dobranoc:)