zielone jest piękne
dla wszystkich żabek ktore czekają na pocałunek księcia
zielone jest piękne
zielona żabka w zaroślach stała
do skoku chętnie zawsze gotowa
namiętne usta w dzióbek zwijała
by dopaść księcia i stać się nowa
wszystkich ze stawu wycałowała
raki ślimaki dwa sumy stare
z nadzieją w sercu ciągle kumkała
myśląc o zmianie gdy przejdą fale
w blasku księżyca w odbicia wodzie
wciąż się gapiła w zielone oczy
czy jest na świecie jakiś mężczyzna
który zielenią się zauroczy
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.