Złapany

Pochwyciła mnie zła siła i mych więzów nie folguje,
znowu ból - jego pejzaże duszy oczyma widuję
i nie potrafię zrozumieć, czemu ktoś go na mnie zsyła,
czyżby moja dusza gorzko gdzieś w przeszłości pobłądziła?

Skrępowany niewidzialnym węzłem jestem, pochwycony
przez melancholijną rozkosz, przez tabor myśli zgwałconych,
które pragnąc mnie uwolnić rozniecają ognia fiolet,
by mnie jadł, by umysł trawił, nie pytają mnie, co wolę.

Kto w próżny, ślepy zaułek w życiu swym by się nie wplątał,
kogo strach, gniew albo miłość nie zagna do ciemni kąta,
kto nie pocałuje jadem, nie powie "kocham" z pogardą,
ten nie wie, że sidła losu zawsze są nam lekcją hardą.

autor

Sigul

Dodano: 2006-08-11 08:16:45

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie