Złudzenia życia.
Mknąc szybko przez aleję,
Świet niezauważany.
Za drzewami się kryjący,
Los brutalnie oszukany.
I Bóg nietkalny, całkiem zmarnowany,
Traci wiarę w ludzi,
Od istnienia odsówany.
autor
autre
Dodano: 2006-09-02 20:30:58
Ten wiersz przeczytano 541 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.