Zmarznięty

Cień smutku pada ciężarnie gdy widzę
puste łóżko zimne po powrocie do domu
coraz częściej doznaję tych przywidzeń
że nic nie oczekuję i nie żałuję nikomu

niczym do tarczy trafił mnie uśmiech wysłany
chce tylko ulgi a dostaje pamięci ciągły szum
uśmiech kiedyś znałem a potem jego kajdany
teraz smutny wydaje się nawet roześmiany tłum

splatam ręce dla biednego zmysłu dotyku
oszukany chwilę nie boli, nie osiada na wadach
za to plądruje mi serce kurz osiadły na poliku
widzę ciągle te blond włosy na barowych ladach

spacerując po parku nocą jedyne co poczułem
to mokra ławka którą czule głaskałem zmarznięty
reszta uczuć wyglądała mnie za obronnym murem
niestety dukt za mur mroczny był i ślimaczo kręty

autor

misiek1412

Napisany: 2017-01-19 Dodano: 2017-01-19 15:45:28

Ten wiersz przeczytano 710 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie