Zmęczenie
Czasami sił brak,
gubi się rytm i takt.
Mówisz nie, jest wspak.
Szarość przygniata.
Barwa zmienia odcienie,
czarny ptak, zwątpienie.
Znaczona karta w dłoni,
bilet do nieba bram,
zapodział się, zgubiony.
Na twarzy krople rosy,
potargane wiatrem włosy,
w lustrze zmęczone odbicie.
Odpycha mimo woli.
Potem stajesz w pół drogi,
obolałe w butach nogi.
Wokół pustki kamienie,
azyl domu wybawieniem.
Nadziei łykiem wzmocniona,
codzienność bierzesz w ramiona.
Nie ma dróg bez końca,
ty osika wciąż drżąca.
Szeroko otwierasz oczy.
Czas swe kręgi zatacza,
co minęło nie wraca.
Zapisana kolejna stronica.
Nie ma przepustek od życia.
Komentarze (48)
Nawet w pustelni... nie ma przepustek od zycia hm
Pozdrawiam
przepustki bywają np choroby psychiczne dają jeśli nie
przepustkę to na pewno zwolnienie z życia, zgrabny,
refleksyjny tekst :)
Docierający przekaz...
+ Pozdrawiam
Bardzo na TAK!
Miłego wieczoru virginio.
Pozdrawiam serdecznie:))
https://www.youtube.com/watch?v=qV3vWoYJhvc
od życia przepustek brak
chyba dobrze - no bo jak
by to było gdyby
na żądanie przepustką brał każdy od życia i cały czas
znikał skrycie
byłoby życie miglantów
Piękny wiersz p1. Zmęczenie z końcowym zdaniem "niema
przepustek do życia" Trudno zdobyć przepustki, ale
jest jeszcze "Kredyt" Ja już żyję na kredyt po 90
wiosnach i Pan Bóg mi udziela kredytu na prośbę, bo
pazerne banki tylko do 80 lat. Pozdrawiam
Miło było zatrzymać się tutaj,wiersz godny
uwagi.Pozdrawiam.
niech moc będzie z Tobą:)
errata: Bo życie ....
Puenta - extra
Po życie się nie kończy tylko zmienia.
Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz a taki nastrój to ta ponura pogoda
która działa na naszą psychikę. Pozdrawiam serdecznie.
Zgrabna "zmęczona" refleksja.
A przepustką od życia, od zarania życia, jest...
śmierć.
Coraz częściej brak siły, albo po prostu ochoty. Ale
cóż, "Nie ma przepustek od życia". Pozdrawiam ciepło
:)
Przeczytałam z przyjemnością +++. Pozdrawiam
Serdecznie.
Dużo siły nich z Tobą będzie :)