znaki szczególne

Ciekawie, ja mam podobnie do Michała, jeśli chodzi o
sporawy lżejszego kalibru i też nie sądzę, aby wiara
miała wpływ na to, ale, msz, oprawcom i katom nie
powinno się wybaczać, w każdym razie powinno się ich
ukarać za okrucieństwo i odbieranie życia, są rzeczy,
których nie da się wybaczyć, nie mam na myśli rzeczy
mało istotnych, w każdym razie ważne rzeczy muszą być
pamiętane, msz.
Pozdrawiam.

Ja zawsze (po jakimś czasie) wybaczam. I myślę, że
gdybym utracił wiarę, to by się nie zmieniło. Dla mnie
wiara daje nadzieję, że jest Ktoś, kto mi wybaczy.

Wybaczyć nie tak trudno,ale zapomnieć już tak

Myśl w wierszu głęboka, a czy możliwa do jednoznacznej
oceny? Chyba nie, ale skłania do refleksji.
Pozdrawiam serdecznie :):)

Bardzo ciekawa refleksja. Choć niełatwo wybaczyć
krzywdę, warto nauczyć się to robić dla własnego
dobra. Wybaczanie to pozbywanie się złej energii.
Miłego dnia Nel-ko:)

Oby to dawała!
głos mój i szacun jest twój

Trzeba wybaczyć, ale zapomnieć. Zdarzyło mi się takie
coś w życiu trudno. Bliska osoba stała mi się obcą
Dobry wiersz. Pozdrawiam.

Tak, tak, tak... (chociaż, wiadomo... i tu za Anną).
Ale Twoją świetną (jak zawsze) miniaturkę w złotą
ramkę :)

Pozdrawiam serdecznie :)

czasem jest tak, że mimo wiary trudno jest wybaczyć.

Znaki szczególne można interpretować na różne sposoby
a jeśli chodzi o wybaczanie to nasze uwolnienie
drugiego człowieka od winy, daje nam poczucie
wolności, zwalnia od ciężaru oskarżeń i uniknięcia
zemsty.
Wybaczyć, to nie znaczy zapomnieć o wyrządzonej
krzywdzie ale nie warto żyć z zadrą w sercu.
Pozdrawiam z podobaniem refleksji :)

Wierzącym łatwiej z trudami życia się godzić.
Pozdrawiam serdecznie, dnia z pogodą ducha:)