Zorza przepadła

pssst...

wy tu wiosna i skowronożycie
tak sobie
a tam .ta ram tam
w okolicach równoleż .nika
gdzieś na antarktydzie dwa polarne misie
pan i pani misiowa .owa
z ufnością wpatrzone w słońce

tymczasem bezkresem ciszy
polarne byty wypatrują słów
w milczeniu żeglujących myśli
tkwi bezsenność brak zasięgu i jutro
a jutro będzie futro

gdzież cały ten marazm utonie
ogrzany spokojem samotności
nie wie doprawdy nie wie
nikt

słońce to a może tylko księżyc
na wysokich szerokościach geograficznych
ciała astralne obdarte z marzeń i futra
w mroźnym bezkresie pustyni
czekają - iskier jaźni zorzy przepadłej

autor

N!KA

Dodano: 2012-04-25 22:14:23

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie