Zwykły dzień
Otworzył szeroko oczy
przemył w porannej rosie
wyczesał nadchodzące chwile
i wyruszył w swoją
nieznaną drogę
ściskając w dłoniach
zegar życia
obudził ze snu
zaspanych w ciemności
orzeźwił ich twarze
podmuchem wiatru
w oczy wlał blask nadziei
a w serce promyk radości
aby i oni wyruszyli w drogę
witając w przyjaznym geście
z uśmiechem na twarzy
dar kolejnego przebudzenia
aby i oni wypowiadali słowa
żyjąc jego życiem
Spójrz
to i nasz dzień
łączy oddalone
oświeca zaciemnione
a głuche wypełnia głosem
powitaj jego szarość
i podziękuj za codzienność
bo żyjesz.
06.10.2004.
Komentarze (20)
Optymistyczny, piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie Kazap-ku,
wszystkiego dobrego, zdrowia,
sił i weny:)
nie wiem dlaczego ale źle mi się czyta...choć sama
zawartość dobra :)
"Spójrz to i nasz dzień..." piekne słowa:) moj plus+
Spróbuję tak właśnie spojrzeć na życie... :)
Pełen optymizmu, to swietne powitanie dnia. Bardo
pozytywnie nastraja :) Szkoda że nie przeczytałam go
rano!!!
Sorry Panie Karolu,
Tu nie ma nic pięknego, ale bejowicze i tak się
zachwycą.
Twój „wiersz” to tylko poetycko rozdęte
pitu-pitu pełne zbitek wyświechtanych aż do bólu
banałów i niezgrabnych poetycko wyrażeń, oto
przykłady:
1. banały:
porannej rosie, w oczy wlał blask nadziei, w serce
promyk radości, z uśmiechem na twarzy
2. niezgrabności:
„Dzień […] wyruszył w swoją
codzienną drogę” – dzień w codzienną? Źle;
„zegar czasu” - a zegar mierzy coś innego
niż czas? Bzdura;
„obudził ze snu nocy” – Pan nie
czuje jak to kaleko brzmi?
„aby i oni wypowiadali słowa
żyjąc jego życiem” – bezsens: Aby żyli
życiem dnia?
„Spójrz to i nasz dzień łączy oddalone”
– pytanie: jakie „to” ? ano żadne;
Jednym zdaniem: od strony poetycko-formalnej jest to
bełkotliwa zbitka wersów, pozbawiona głębszego sensu,
ba, tylko na sens poetycki pompatycznie upozowana.
Autor nie wstydzi się publikować takie niedopracowane
utwory?
i podziękuj za codzienność
bo żyjesz
-samo sedno,pięknie!
za kazdy poranek dziekuje mimo ze jest pelen
niespodzianek - czasem usmiech czasem łzy.... a
autorem takiego wiersza mozesz byc tylko Ty
Co było - było już. Co będzie - któż to wie?
Refleksyjnie...
Wszyscy codziennie wyruszamy w tę drogę,chociaż bolą
nogi i horyzont mglisty.Przeczytałam z
przyjemnością.:)
Tyle otymizmu i radosci zycia jest w tym wierszu.
Piękny to będzie dzień i taki każdy powinien być. Ten
wiersz powinno się rano mówić razem z pacierzem
Wiersz pelen optymizmu i radosci z kazdego dnia
zycia,,," promyk radosci
serce rozpala" z nadzieja na szczesliwy
dzien,,,sliczny refleksyjny wiersz.
"Podziękuj za codzienność" zatrzymalam się nad tym
wierszem na dłużej i dziękuję za codzienność ,za
życie,przyjazne gesty i... za wiersz.
piękny wiersz ,czuje się w nim pokore którą lubie u
ludzi ,a tak jej mało wokoło ,pozdrawiam serdecznie .