Życie

bezmyślnie niby myśleć
jak w teatrze kukiełka
kierowana i sterowana
z drewna lub szmaciana
słów własnych nie mieć
czyjś scenariusz grać
nauczony recytować

tak dni mijają przed
widownią wszelką
beznamiętnie i na szaro
każda rola jest podobna
fałsz na twarzy marionetki
prawdę o niej skrywa
od świtu po zmierzch

gdy kurtyna już opada
czas zabiera to co jego
jak spisana jest umowa
niewidzialnym atramentem
jaki bagaż pozostanie
kiedy skończy się ta gra
to zależy od aktora

18/11/11 P.H.

autor

pablodx

Dodano: 2011-11-19 00:01:24

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie