W czerni - biel
bez pośpiechu
przygarbiony poczuciem czasu
postukując białą laską
podąża szlakiem
pokonując ciszę mroku
instynktownie
wypatruje w oddali
choć to nie jego wybór
pomimo przeszkód
przeciwności
podąża drogą
pomimo potknięć
niepewności
osiąga zamierzone
gotowy do poświęceń
o czystym sercu
zamknij oczy
może i Ty potrafisz
jeśli posiadasz ten dar
pokonywania ciemności
idź i patrz
oczami duszy
29.11 - 30.11.2006.
Komentarze (19)
śliczny wiersz, wszyscy powinniśmy patrzeć
duszą:-)pozdrawiam gorąco
przepraszam za błąd patrzy
Witaj..wspaniale oddany klimat duże uznanie kto tak
parzy zobaczy niewidzialne dusza nasza jest tym
światłem widzi więcej..pozdrawiam serdecznie+++++++
Wiele można zobaczyć,jeśli się "ma"duszę,ale taki
dar,nie każdy może mieć ciekawy wiersz.Pozdrawiam:)