DlA dZiEwCzYn,KtÓrE cIeRpIą...

" Ja To Zrozumiłam I Już Nigdy Tego Nie Zapomne..."

Rodzimy sie w matki bólach, taty zmartwieniach...
całe życie to szczypta radości i wiekszość cierpienia
raz jesteśmy wszyscy dumni z triumfu, pełni radości
a raz płaczemy i znosimy porażkę, w samotności...
taka mamy niestety droge... pokreconą do przebycia
tak bedzie cały czas, od narodzin do końca życia...
nie da sie jej ominać, skrócić, czy nawet troche zmienić
życie należy brać jakie jest, trzeba umiec je cenić
błędy życiowe, straty zawsze bolą, czujemy sie mali
słychac trzask, fundamenty pekają... życie sie wali
dobrze spojrzeć na matke nature, jak walczy z losem
jak odrastaja rosliny za każdym zadanym jej ciosem
nie wolno sie poddać, na glebe upaść, w smutku umierać
nie martwić sie o to, co juz było, tylko łzy powycierać
upadlaś, powstań, wyprostuj sie, nie patrz na niego
zrob nastepny krok, a poznasz niedlugo nastepnego
może to bedzie ten jedyny, nigdy nic nie wiadomo
może byc niczym łyżka cukru, lub soli garscią słona
poza tym gdyby sie nasi rodzice tak martwili...
to nie jestem pewiea, czy wogóle byśmy na świecie byli

" Dziękuję Moim Przyjaciółką, Które Mi To Uświadomiły..."

autor

+++SaMoTnA+++

Napisany: 2001-06-16 Dodano: 2005-08-02 19:46:36

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie