... okno

Proszę, wejdź
Me drzwi są zawsze otwarte dla Ciebie
Nie musisz pukać tylko pchaj
I nie stój w progu z bukietem róż
Wejdź, rozgość się
Tylko nie patrz na ten bałagan
To nie są zwykłe sterty papierów
To myśli skłębione w głowie młodej kobiety
Nie, to nie ta zielonooka dziewczyna
W szarej koszulce
Która przyszłą pożyczyć troszkę spokoju ducha
Poczekaj chwilkę, kropelki wody już radośnie podskakują
Spieszą się do Ciebie
Zrobię tak jak zawsze – tak jak lubisz
Uznałam za bezsens kłócić się o odrobinę nadziei
Nie widziałam tego mężczyzny
Może dlatego że idąc ulicą skupiam się nad tym
By przez przypadek nie zranić przechodniów
Swym pełnym żalu i nienawiści wzrokiem
Poczekaj gorąca, poparzysz swe dłonie
Tak pamiętam
Nie widziałam
Mam to zrozumieć?
Nie widzisz mego smutku
Jest jeszcze świat który go otacza
Przez który ty kroczysz z uniesioną głową
Ja skuruszona podążam za Tobą

autor

myszia

Napisany: 2004-12-27 Dodano: 2004-12-27 18:44:23

Ten wiersz przeczytano 635 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie