Pomiędzy strachem a bielą

Częst Karolu tak w życiu bywa jest radość która za
pstryknięciem palca znika przychodzi choroba wkrada
się smutek i przygnębienie które tu sa bielą.Radzenie
z tym sobie to nie łatwa sprawa zaparcie wola walki
pomaga.Życzę dużo zdrowia.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)

rhea - nie zawsze wola pozwolić powrócić z bieli do
barw - n ie wszytko od nas zależy - tak to prawda -
tylko ten zrozumie te myśli z długich korytarzy bieli
- kto sam nimi chadzał - dziękuję

Mariola Cuore - niestety ona nas nie tylko przygnębia
ale i zniewala strachem i bólem - ja także to
przechodziłem i niestety przechodzę ale cieszę się
każdy wschodem i zachodem słońca patrząc z nadzieją -
z serca serdeczności

Turkusowa Anno - skoro znasz to doskonale rozumiesz i
ja jestem nadal pomiędzy strachem a bielą -
pozdrowionka

Sabino Gancarz - rozumiem ona bardzo utrudnia naszą
codzienność i pomaga żyć - także i ja walczę i nie mam
zamiaru się poddawać
dziękowności

pozdrowionka

życzę powrotu do zdrowia i całej gamy kolorów,
serdecznie pozdrawiam

Tak Karolu wiem coś o niej utrudnia mi życie od dawna
ale staram się nie poddawać czego życzę i Tobie
pozdrawiam cieplutko:)

Znam to wszystko...ja jeszcze jestem "pomiędzy"...

Bardzo przygnębiająca jest ta biel i niepewność
jutra,wiem coś o tym sama to już przeszłam,ale zawsze
z nadzieją mówię życiu tak:)Pozdrawiam serdecznie:)
życzę wytrwałoóci i zdrowia:)

Jeśli jest wola życia, powrót z bieli musi się udać.
Bardzo emocjonalny i wzruszający wiersz. Każdy, komu
jest znana biel szpitalnych korytarzy, zrozumie.
Pozdrawiam Kazap

karmarg - bardzo dziękuję że tak mnie odbierasz -
powrót z bieli to znacznie więcej jak powrót do barw -
serdeczności

Miałem powód aby właśnie ten wiersz dzisiaj
przedstawić

pozdrawiam

emocjonalny przekaz ...powrót z tej bieli do kolorów
był najcenniejszy w tym biegu życia - tak trzymaj :-)
pozdrawiam

Ola - o tak to prawda ale niestety nie wasze tak jest
- pozdrawiam

Basia23 - tak to prawda - ta biel nie tylko osłabia
ale zupełnie tworzy zupełnie inny dotąd nieznany obraz
- naszych cielesnych możliwości - ciesze się ze
dostrzegasz w moich myślach emocje i prawdziwość -
serdeczności

Aseret62 - bardzo dziękuję to czujesz - dziękowności

pozdrowionka

Bardzo emocjonalny wiersz....Pozdrawiam serdecznie :)

biel szpitalnego korytarza skąd ja to znam ale po
wielu pobytach nauczyłam się opanowywać stres ,to tak
naprawdę lęk przed nieznanym ale jeśli wola jest to
jest i zdrowia a stres i podejście do niego związane
jest z moją profesją Dobrze oddane emocje w wierszu
Pozdrawiam serdecznie Karolu:))

Dobrze by było tak, jak pisze Celinka. Ładna
refleksja. Pozdrawiam Karolu

Ewans - nikt mnie nie skrzywdził to ból i cierpienie w
bieli kto tam był to zna te odczucia - dziękuję za
współczucie i szacunek - z serca pozdrawiam

zefir - bardzo dziękuję - serdeczności

Celino Ślefarska - dziękuję że cytujesz moje myśli -
tak było w rzeczywistości - dziękowności

demona - niestety każdego bieżnia jest różna tak jak i
nasz bieg - dzięki i pozdrawiam

pozdrowionka

Krotka bieznia i czasu niewiele. Nasz zyciowy bieg z
przeszkodami.Pieknie przekazane....Pozdrawiam