** Remanent **
Wkracza powoli, nieśmiało,
wiosna ubrana w szarości.
Rozpina guziki płaszcza,
już bardzo chce się rozwiośnić.
Rozpuszcza matowe włosy,
każe rozczesać je wiatrom.
Flirtuje z pierwszym promieniem,
przywraca policzkom gładkość.
Mami galerią zapachów
artystom dając natchnienie.
Malachitową temperą
ożywia uśpioną ziemię.
Na nowo zrodzona, świeża,
krocząc od świtu do czerwca,
zmienia czas i przeprowadza
remanent w przyrodzie, sercach.
Komentarze (78)
Powiało świeżością z tym wiosennym remanentem.
Też czekam na tą panią:)
B.ładnie,miłego dnia:)
Wiosna nadchodzi, daj Boże dożyć!
Wena nam pióra do dłoni włoży.
Pozdrawiam.
ładnie, z optymizmem:)
bez /i/ w przedostatnim wersie płynniej mi się czyta,
w to miejsce przecinek; i dorzuciłabym przecinki po
/nieśmiało, zapachów, świeża/; pozdrawiam, nureczko
Ładny, wiosenny wiersz, pozdrawiam+)
Bdb,
Bardzo ładny ciepły i ciekawy wiersz. remanent
potrzebny; w przyrodzie i w sercach; naturalnie
słuszna sprawa... pozdrawiam. dziękuję bardzo za
komentarz.
Pieknie juz wiosna u Ciebie zagoscila:-):-) :-)
Pozdrawiam cieplutko.
Piękny wiersz. Jak wiosna rodzi nadzieję.
Wiosenne porządki czas zacząc - naturalnie :)
Pozdrawiam Ilono i grusz-elo!
Brzmi ciekawie, a resztę wiosna sama nam pokaże.
Pozdrawiam
Czekam na ten remanent z niecierpliwoscia:-) swietnie
napisany:-)
Pieknie wykonany spis z natury :)
Podoba sie :)
Więc remontujmy serca, niech puszczają lody :)
Dziękuję, że zechcieliście zanurkowac w moim wierszu !
tak jest, czas na remanent:) bardzo ładny wiersz:)
Dobrze to ujęłaś. Wiosna to czas na remanent i nowe
nadzieje na spełnienia. Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)