Słowa i łzy to także krew

Łzy to też krew ale z duszy nie z ciał
dlatego taka przejrzysta i biała

Słowo to werbel wystukuję literki, sylaby
wypowiedziane nie w porę, nie do naprawy

W słowach, które wbijają się w najgłębszą mózgu czeluść
Póki stoję na pokładzie ,,słowa”/ nie zamierzam oddać steru

Słowa –słowa – słowa / William Shakespeare /

Nici moich słów układają się w pajęczynę,
słowa użyźniają liryczną pustynię
Posługując się nimi wodę uczynić mogę winem
Słowa oświetlają najciemniejsze jaskinie

Ze słowami w plecaku wspinam się na poezji wyżynę
Skąd spłynę niepowstrzymanym strumieniem
Nakazuję rosnąć swoim słowom jak kwiatom
One na aktualności nie stracą,
gdy wstawię je w wyobraźni w flakon

Słowa głębokie jak kopalnie toczą swą batalię
A ich drogę oświetlają stylowe gazowe latarnie
Wyruszam tam, gdzie jeszcze nie byłem,
nie czas na odpoczynek
Słowami witam dzień u jego zarania
Zbudź się, już pora wstawania

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.com

autor

slonzok

Napisany: 2016-01-28 Dodano: 2016-01-28 06:02:54

Ten wiersz przeczytano 852 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie