* (stukała do Boga...)

stukała do Boga, prosząc o życie
stukała do Boga, prosząc o śmierć

Bóg nie odstukał
za każdym razem


był tak zajęty swoją imprezą
i jej hałasem


że nie odstukiwał


kiedy waliła pięściami

naćpana rozpaczą


postanowiła zabijać
i jadła ptaki w białych pigułkach


a kiedy podeszła, z ustami pełnymi piór
do jednej z chmur, pod drzwiami nieba

bo podchodziła już coraz bliżej

cała w krwi
wreszcie powiedział, wejdź jak chcesz,
na swoją odpowiedzialność


nie weszła

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2009-04-01 23:38:11

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie