*** /zapamiętajmy gdzie/
zapamiętajmy gdzie spadła gwiazda
pójdziemy tam tuż po śmierci zanim
pognamy do dalszych narodzin
tylko dla nas wklęsłość polany
majacząca pod rzęsami z trawy
czułość do której przylgnęliśmy
odnajdując się na skraju pustki
skłębionej jak burzowy front
o twojej dłoni pomyślałam to bursztyn
z odciśniętym skrzydłem. nie wiedziałam
że jest taka lotna i zwinna
kąsaliśmy się głodni zadrapań
na denerwująco gładkiej skórze
spragnieni wszelkich nieporozumień
gdy ogień trawi myśl płyny zalewają wstyd
a wargi barwią szpik na srebrno
zrastamy się wciąż uczepieni przyczyny
nasza droga skapuje tam po źdźbłach
zapamiętajmy gdzie spadła gwiazda
a potem zamiast spać będziemy się kochać
Komentarze (52)
Też z przyjemnością do niego wróciłam,
masz niezwykły dar Poetko:)
Serdecznie :)
Uwielbiam ten wiersz:)
Chyba tylko kobieta, bardzo dobra poetka, potrafi tak
pięknie przekazać co jej w duszy gra. Tylko chwalić.
Serdecznie pozdrawiam :)
Świetny wiersz, dołączam do grona komentujących i
czytających to dzieło.
Miłego
;)
...zapamiętałam, tego lata pierwszy raz widziałam
złotą wąską wstążeczkę która spadała na ziemię
a z góry zawijała się...widok zapierający dech
...pozdrawiam.
Bardzo Państwu dziękuję, pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie.
Optymistycznie z bardzo ciekawymi metaforami - super
poezja :-)
pozdrawiam
Cudne metafory, piękny wiersz... pozdrawiam
serdecznie.
Utwór naszpikowany pysznymi jak dla mnie metaforami,
aż chciało by się duchem wskoczyć w wir tych emocji,
nawet jakby miało się wrócić pokąsanym i podrapanym ;)
Ciekawy wiersz,pozdrawiam serdecznie
Wanda!!
Wiersz ponadczasowy, ubrany w piękne metafory.
Nawet w bursztynie miłość przetrwa, by przyszłe
pokolenia mogły podziwiać jej wdzięk - nie do
kupienia to!, nawet jak znajdzie się w muzeum -:))
hahah
Super!
Pozdrawiam serdecznie!
Ekstra, świetne metafory, zaczytałam się, brawo
Wandeczko-:)
Piękna poezja -podziwiam...pozdrawiam serdecznie.
Z optymizmem napisane piękne metafory,pozdrawiam
serdecznie :)