Ześlij mi niebo na ziemię
Co mam zrobić, żeby zapomnieć o tobie,
przecież już od dawna jesteś żoną w
grobie.
Spojrzenie kocicy, zielone paznokcie -
utkwiły w pamięci jakąś dziwną mocą;
splecione promienie wokół twarzy spięte.
Płoniesz kolorami wciąż we mnie,
zaklęta.
Czasem inne pieszczę, lecz szukam w nich
ciebie,
z żadną już nie będę na ziemi jak w
niebie.
Stamtąd gdzie ty jesteś, twe anielskie
lico,
ześlij zapomnienie, nie dręcz mnie,
diablico.
PS. Nie wiem jaki to rodzaj wiersza, ot piszę jak myśl podpowiada. Pozdrawiam, ostatnio praca dodatkowa, przepraszam za małą aktywność na tym bejowym boisku.
autor
feluś
Dodano: 2013-03-18 10:50:10
Ten wiersz przeczytano 2290 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Nigdy już nie będzie tak samo! to prawda! Pozdrawiam:)
Będzie dręczyć taka jest
zadzwoń numer 666;)
A tak na poważnie to człowiek tak długo żyje jak długo
ludzie o nim pamiętają;)
Pozdrawiam:)
tego nie da sie zapomnieć to co było tkwi jak kolec w
sercu
pozdrawiam:)
Miłość, miłość, miłość. achhh
Brak mi słów - zostawiam więc plus ;)
Miłość nie pozwala zapomnieć jest żywa w sercu..
dramatyczny poruszający niestety zapomnieć się nie da
pozdrawiam
''Lecz szukam w nich ciebie'' - tak jest. Miłego...
"ześlij zapomnienie" - to nie takie łatwe. Pozdrawiam
Dobry wiersz, a zapomnieć niełatwo.
Pozdrawiam.
Ciekawy wiersz ...a pięknie przeżytych lat nie da się
zapomnieć:)))
Naprawdę, to wcale nie chcesz zapomnieć,osób w sercu
zachowanych nie da się zapomnieć. Miłego dnia)
no mogłabym się przyczepić do niektórych rymów np
tobie - grobie, ciebie - niebie, ale ok
treść ciekawa
"ześlij zapomnienie" To nie takie proste...
Najwyraźniej to wiersz o tej jedynej. Podoba się.
Miłego dnia.
Tak, poruszajacy wiersz:)+