1. Nazaria
w mrocznej celi
wyśniła prawdziwie życie
jak Bóg przykazał
budując wszechświat
z rozgwieżdżonych lamp
mknęły w chmurach omamy
by o północy zatrzymać czas
na jedną chwilę
pamięć nabiera rumieńców
kiedy w myślach
coraz wyżej i wyżej
nikt nie potrafi
zatrzymać spłoszonej wyobraźni
nasycona odgłosem
anielskich piór
budziła do życia
kolory
na szarym habicie
autor
czerges
Dodano: 2023-08-08 18:06:45
Ten wiersz przeczytano 643 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Po drugiej stronie klasztornej furtki - kontemplacja,
modlitwa, odnajdywanie siebie, sensu życia,odkrywanie
Boga na nowo.
Bardzo ciekawa, nietuzinkowa tematyka wiersza.
Pozdrawiam serdecznie :)
Nie wazne imie (tytul wiersza), istotne przeslanie.
/+/
Serdecznosci dolaczam. :)
powołanie to niesamowity dar.
Janusze.k - fajnie, że poszperałeś i znalazłeś to i
owo, ale mój wierszyk tylko imię łączy z tym zakonem.
Wcześniej tytuł brzmiał Gloria i teraz się zastanawiam
czy nie wrócić do poprzedniego tytułu. Dziękuję za
włożony trud i pozdrawiam.
Wiesz z życiową refleksją.
Pozdrawiam.
Marek
znalazłem
http://zakony-na-swiecie.blogspot.com/2018/05/misjonar
ki-krzyzowe-koscioa.html
ale "w mrocznej celi" mi nie pasuje
o (!) inny tytuł a więc to:
Nazaria Ignacia March Mesa
*nie jest tak różowo
Serdeczności
Niesamowity wiersz!
Puenta doskonała! Nigdy nie tak różowo jakby mogło
być...
Serdeczności przesyłam
Świetny wiersz, zatrzymał refleksją.
Pozdrawiam serdecznie :)
Powołanie to dar, do służby Bogu, rodzinie...
Pięknie go pokazałaś.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego wieczoru.
są klauzulowe właściwie bez kontaktu ze światem
(prawie)
Podziwiam ludzi z powołaniem, którzy czynią dobro z
oddaniem...
Pozdrawiam :)
I cóż rzec? Chyba nie wiem.
Ale pamiętam do dzisiaj zakonnicę (Klaudia
Styczyńska), która przygotowywała mnie do I Komunii
Świętej 48 lat temu.
Pozdrowionka :):)