29.Rozpacz gholi
jakże nieszczęsną jest wieczność
gdy dusza pełna wspomnień śmierci
i jak samotne te wszystkie millenia
w surowej i chłodnej mentata pamięci
finta w fincie wewnątrz finty
kolejna blizna, po kolejnej ranie
i myśl dręcząca jak cisza przed burzą
że nic jeszcze nie wiesz o swym Duncanie...
autor
~Książę Półkrwi~
Dodano: 2007-08-17 13:46:53
Ten wiersz przeczytano 424 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Tytuł zatrzymuje dlaczego 29....druga cześć wiersz to
podsumowanie całości....choć smutkiem utkany....ale i
takim powinien być aby rozpacz ukazać...
i rozszalało się serce w rozpaczy i tylko żyje
wspomnieniami a słońce przecież wyszło.Dobry wiersz
skłania do zadumy nad postępowaniem i skutkiem