51 z Edytą

jesień w alejach puste ściany
cmentarnych zniczy falowanie
chłodem pokoju otulony
czytam znów wiersze nie wydane

wiesz przyjaciółko mgła opada
na suchych liści zwiędłe dłonie
i tępym wzrokiem nicość włada
po tym wspomnieniu właśnie o niej

poszła powoli za horyzont
gdzie nie ma szadzi ani słoty
bo z gitarowym brzmieniem bluesa
ten wiersz miał mówić przecież o tym

ale niemową pozostanie
z listopadowym żółtym liściem
a ja odejdę gdzieś w nieznane
gdy brzmieniem słów tych się zachłyśniesz

dla białej świecy wśród pajęczyn
jak serce cięte w korze drzewa
niech pocałunek dotknie wierszy
proszę nic nie mów już nie trzeba

autor

Sfinx

Dodano: 2011-11-08 13:00:50

Ten wiersz przeczytano 2037 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie