TRZĘSIENIE ZIEMI W...

Taka cisza, piękny ranek,
A tu nagle…
Ziemia się zatrzęsła.
Słychać jęki, krzyki:
„Gdzie mój syn i córka?”
Leżą pod zwałami gruzu.
Boże, ratuj!
To chyba koniec świata?!
Szkoły, fabryki, mosty,
Legły w gruzach.
Rozsypały się jak domki z kart.
Tysiące ludzi, w mgnieniu oka,
Pochłonęła ziemia,
jak Smok.
Pełno trupów, które zastygły jak posągi
Wołające o pomoc.
Miasta, które tętniły życiem
Jeszcze wczoraj,
Zamieniły się w pustynię i wielki cmentarz.
Nie ma już tego serca, co biło, kochało,
Bawiło się w piaskownicy.
Pozostał tylko wielki smutek i żal…
Skażone powietrze z elektrowni jądrowej,
Które dusi za gardło.
Zbudź się, Japonio, z tego koszmarnego snu,
Powstań na nogi jak Feniks z popiołów,
Odbuduj swe piękne miasta i wioski,
Kwiatem wiśni pachnące.

Wiersz jest poświęcony trzęsieniu ziemi w Japonii, gdzie zginęło tysiące ludzi. Miasta i wioski legły w gruzach. Niech Japonię Bóg ma w opiece.

autor

Pioru

Dodano: 2011-03-14 12:31:23

Ten wiersz przeczytano 996 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie