SOWIECI CHCIELI MNIE ROSTRZELAĆ

Słychać w oddali strzały ,
Zbliżają się do wioski Rosjanie.
Zapukali do drzwi,
Wpadli do mieszkania , strasznie się bałem .
Wyglądali jak strachy na wróble,
Brudni, głodni jak żarłoczne lwy .
Sowieci byli tak pijani , ledwo trzymali
Się na nogach .
Mama była zdenerwowana ,ukryła mnie ,
Za swoimi plecami .
Ten zadbany oficer rozumiał po polsku ,
Kazał mnie wyprowadzić na dziedziniec .
Czuję że to już koniec ,
Zsikałem się w spodnie ze strachu.
Rozwalą mnie bez mrugnięcia okiem ,
Chamstwo zdziczałe, bez kultury.
Boże ratuj !
Jestem jeszcze taki młody ,
Nogi mi drżą , chyba zaraz zemdleję.
Kaczki słychać , śnieg topnieje ,
Wiosna idzie.
Aż żal umierać , serce ze strachu mocno bije.
Słychać krzyk matki:
„Panie oficerze, litości.
To jeszcze dzieciak , daruj mu życie”.
Dzięki mojej mamie uszedłem z życiem.
Oficer z uśmieszkiem na twarzy
Ironicznie powiedział:
„Strzeliłem w powietrze, matko,
chciałem go tylko nastraszyć”.


Te zdarzenie miało miejsce w czasie wojny ,gdy Sowieci napadli na Polskę.

autor

Pioru

Napisany: 2011-03-10 Dodano: 2011-03-10 12:33:57

Ten wiersz przeczytano 854 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Obrazkowy Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie