8.VIII.2005

Wszczepiam w ogrom pustki nasiona senności
by ten sen spokojniejszy był niż leniwiec
co wisi i wiotczeją jego kończyny ni to z radości
czy z przykrości nic nie może być przenikliwe ?

Czy lepiej jest wypiętrzyć pragnienie
nad to w co trzeba ufać mimo że się tego nie poznało ?
czy ciekawsze dla duszy jest drżenie
niż spokojne i stonowane ciało

Można nadchodzący obłęd potężnie wyplewić w gniewie
aby rozkruszyć jego kości i spalić jego skórę
zaś aby resztki kręgosłupu jego powiesić na drzewie
by przestrogę uczynić dla tego co obudził się szczurem

Piękny uczynek to napoić suchy korzeń
być miłosiernym i tak szlachecko dostojnym
nie odważnym ,a wręcz bogobojnym
odnosić się z szacunkiem dla niespokojnych stworzeń

Prawo jednak jest inne ,a codzienność człowiecza
to tylko przeistoczenie i rozwinięcie drogi
jedno niezmienne pozostaje prawo miecza
od zawsze bezlitosne ,od wieków dostępne dla ubogich

Piękno dla tego jeśli tego chce bywa namacalne
co przepłynął dymnym okrętem rzekę zakwaszoną grzechem
jednak dla wielu to co bywa zwykłe a nawet i normalne
dla innych jest czymś lotnym miękim - nietrwałym mechem

Przyzwoitość to stan duszy którą pragniemy podbić
z całych sił ,na naszą chwałę z całej możliwości swojej
przykro mi że po mimo różnic jesteśmy tak podobni
podczas szlochań i podczas ukojeń

Zdarza się czasem że zamysły by zniknąć się maskują
i niszczą serce z którego pozostanie sterta trocin
podważamy niepodgległość i niezależność dobroci
i idziemy dalej w nienawiści zmysły swoje odnajdując

autor

TRUEposh

Napisany: 2005-08-08 Dodano: 2005-08-10 12:52:08

Ten wiersz przeczytano 799 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie