Grymas kamiennej twarzy

wiersz o ludzkim niezadowoleniu ,zawsze znajdziemy powód żeby narzekać na coś bądz na kogoś

Sztuką jest odkryć nagość bezimiennej rzeczy
w zamysł pomyślunku i zabicia obojętności
by spijać niczym wrona ciecz z kałuż człowieczych
ażeby nie móc wpaść w płomień z olbrzymiej wysokości

Można by nakarmić i napoić tą kukłę ze słomy
mimo że nie żywą to jednak żyjącą
a gdy płakało niebo i krzyczały gromy
poczas gdy kości drzewa się wytrącą

Mogłbyś usłyszeć odgłos przyjemności
zamiast monotematycznego znudzenia
bo czyż nie da się żyć prościej
z uśmiechem niż z grymasem kamienia ?

autor

TRUEposh

Napisany: 2005-07-22 Dodano: 2005-07-23 09:43:39

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie