Abstrakcyjna rzeczywistość. . .

Jest noc.
Gwiazdy już śpią.
Już wilk przestał do księżyca wyć.
Ze zniczy będziem wino pić.
Nam spać się nie chce.
Mrokiem zawiało.
Cichy szelest liścia.
A może to śmierci śmiech?
Obudź się.
To tylko zły sen.
Otwórz oczy.
Ujrzysz jeszcze gorszą rzeczywistość.
Gdzie strumieniami leją się łzy.
Gdzie człowiek już normalnie spać nie może.
Bo atakują go dziwne sny.
Czy to jest dzień?
Czy to jeszcze noc?
Czy widzisz w tym jakiś sens?
Imaginacja?
Potok tysiąca słów. . .

autor

Łysa

Napisany: 2007-05-15 Dodano: 2007-05-15 12:48:23

Ten wiersz przeczytano 616 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie