Aby ktoś, gdzieś...

Chciałabym żeby gdzieś
ktoś na mnie czekał

W zimie witał pocałunkiem gdy wrócę do domu
takim najzwyklejszym dobrym jak chleb
rozgrzał moje zmarznięte dłonie w swoich
strzepując z czarnego płaszcza drobinki śniegu
małe srebrne smutki dnia codziennego

Jesienią deptał razem ze mną kolorowe liście
kruszył na wspólnej drodze jak okruchy zła
zrywał dla mnie czerwoną jarzębinę
i robił z niej naszyjniki
nawlekając na nitkę małe korale miłości

Na wiosnę patrzylibyśmy jak kwitną pierwiosnki
nieśmiało delikatnie kiełkujące jak nasza miłość
spacerowalibyśmy po wiejskiej drodze
oglądając purpurowe zachody słońca
chwytając złote promyki szczęścia

Podczas lata wplatałby mi kwiatki we włosy
wkładał do dzbanka i stawiał na stole
trzymając się za ręce bieglibyśmy
po ciepłej zakurzonej drodze naszego życia
za ciemnozielone pagórki kolejnych wspólnych lat

autor

Siladhiel

Dodano: 2005-04-14 15:03:43

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie