Agonia (I)

Nadszedł sądny dzień.
Wznoszę oczy do nieba,
ocieram łzy.
Drżącymi dłońmi zapalam papierosa.
Już nawet modlitwa nic nie daje...
Zatopiona w nicość klękam przed Najswiętszym obrazem.
Zawsze marzylam o godnej śmierci.
Postać w lustrze przygląda mi się z narastającym niepokojem,
Nie znoszę tego litościwego wzroku.
Niespodziewanie pięść uderza o gładką powierzchnię lustrzanej tafli.
Smak krwi osładza jej gorzkie życie.
Odurzona osuwa się spokojnie na podłogę..
Ziemia wiruje,
Oczy pląsają bez celu,
Czy tak wygląda smierć?
Budzi się w kałuży krwi.
Próbuje się podnieść,
Lecz ponownie upada.
Ostatnim tchnieniem wyciaga obolalą dloń i umazanym palcem rysuje na zbitym szkle ...serce.
Na milosć nigdy nie miala czasu.
Nie znała miłosći i nie pozna...

Oto obraz śmierci.Jeden z wielu.Wolanie o pomoc..

autor

Hot Blooded

Dodano: 2005-09-16 15:11:07

Ten wiersz przeczytano 697 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie