Ailatan
Zapadł się most pomiędzy nami
A może wcale go nie było
I wymyśliłem sobie nas
Nic się naprawdę nie skończyło
A może gdzieś pośrodku snu
Blaskiem odurzony - pełnią
Miliony rozsypanych gwiazd
Ciemności w sercu nie ogarną
I choćby się zatrzymał czas
Na skraju świata się zatrzymam
I wyobrażę jeszcze raz
I w ręce Twoje zdjęcie trzymam
Z lekka przez okno wieje wiatr
A ptaki wodząc wciąż za oknem
jak gdyby tą samą melodię
tą samą od tylu lat
NB
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.